Vloeken doe je zo

Vloeken. Niet iets dat ik toejuich of ieder dag doe, maar soms is het gewoon lekker om een krachtterm te gebruiken. Bijvoorbeeld als je je teen stoot, of als je de trein mist of als een doosje blauwe bessen openspringt en alles op de grond belandt.... Dat had ik dus vanmorgen nog.

Voetbal

Uit het woordenboek maak ik op, dat vloeken heus niet altijd met godslastering te maken heeft; het betekent ook gewoon "lelijke woorden zeggen". Eigenlijk wist ik dat al lang al en op een of andere manier kom ik regelmatig maffe gevallen tegen. Neem die keer, járen geleden, toen ik als talenstudentje assisteerde bij een groot voetbaltoernooi in Maastricht. Er waren verschillende Franse jeugdteams en zoals dat meestal gaat op die leeftijd: ze wilden internationaal leren vloeken. Wij - een paar assistenten - leerden hen een heel grof woord, namelijk "fiets". Ja, fiets. Gemiste strafschop: fiets! Gele kaart: FIETS!! En de Nederlandstalige bezoekers maar lachen. Het duurde even voordat onze Franse gasten doorhadden, wat er aan de hand was...

Muppets

Dat is dan in het echte leven. In films valt ook een hoop te horen aan vloeken. Soms ronduit grof (Wolf of Wall Street? Beverly Hills Cop?), soms gewoon heel grappig omdat er bijvoorbeeld alleen maar in een andere taal wordt geroepen. Neem The Muppets. In hun film "Muppets Most Wanted" uit 2014 roept Kermit (of is het z'n dubbelganger?) tijdens z'n karate-oefeningen heel hard "Kremlin! Poetin!". Oef, heel schokkend hoor!

Er zit muziek in!

Russisch is trouwens een populaire taal als het gaat om gefingeerde vloeken. In de film "Rise of the Guardians" (2012) uit de kerstman z'n verbazing met een welgemeend "Sjostakovitsj! Rimsky-Korsakov!". Ter info: dat zijn Russische componisten. En de kerstman heeft trouwens Russische roots, alleen daarom is de film de moeite waard om te kijken (!).

Zo zie je maar: de ene vloek is de andere niet. En die blauwe bessen? Die heb ik gewoon opgegeten, Kremlin Poetin!!

Het is koud. Heel koud.

Het is winter in Moskou, zelfs de Moskovieten zijn overrompeld door de kou. Mijn 'record' in diezelfde stad: -25°C overdag (ik rond af: het was in feite -27°C). Ik ging gewoon naar de universiteit en nee, niet eens gekleed als een Michelin-mannetje. Mijn gastmoeder bood me haar bontjas aan, dat wel.

Treinleven

De winter waarin ik dat persoonlijke record heb behaald, was die van 2000. Ik studeerde in dat jaar aan de Staatsuniversiteit in Moskou en in februari was het raak. Later, in mei, was ik een paar dagen vrij. Ik besloot mijn oude gastgezin in Jaroslavl op te gaan zoeken, zo'n 250 kilometer ten noordoosten van Moskou. Nou hadden we in april lekker lenteweer gehad, maar dat was omgeslagen naar winters weer. Ik stapte op de trein en het werd een prachtige reis door een steeds witter wordend land. Overigens had de trein geen problemen met het winterse weer; zei iemand wat over de NS? (!).

Enschede

Na een fijn en warm weerzien met mijn gastgezin, inclusief uitgebreide theetafel ("Dochtertje, eet nou wat! Je bent wat magertjes, geven ze je niks te eten in Moskou?"), ging ik diezelfde dag terug naar de hoofdstad. Inmiddels was het buiten behoorlijk grijs en kwam de sneeuw op straat tot aan m'n knieën. Wat een wereld, ik genoot!
Totdat ik stampend en dampend bij mijn gastgezin in Moskou terugkwam... Door een opgewonden "Er is een explosie geweest in jouw land, het was op het nieuws!" sloeg de stemming snel om. In die tijd was er niet veel internet (ja, kom daar nu maar eens om) en bellen was nogal omslachtig. Maar het ging dus om Enschede, waar een ontploffing in de vuurwerkfabriek voor een ravage zorgde...

Eindejaarslijstjes

Pas later dat jaar, tegen oud en nieuw, zag ik de beelden van die ravage. Je kent het wel: lijstjes van filmpjes, ontwikkelingen en belangrijk nieuws passeren de revue. Pas toen drong echt tot me door, wat een wereld van verschil het was: ik met -15°C tot m'n knieën in de sneeuw en zij met prachtig weer - dat voor veel mensen levensreddend bleek, want ze waren buiten veiliger dan binnen - op straat. Haast niet te bevatten.

Winter

Maar goed, het is dus winter. Hier spreken we al van extreme kou als het 's nachts -10°C wordt. Natuurlijk is de kou in ons kikkerlandje anders dan in Rusland. Maar toch moet ik altijd even lachen; -25°C dát is pas koud.