E., mijn man, wilde de serie uit de jaren '90 opnieuw kijken en het liefst met mij. Ik ben er niet trots op, maar ik heb me laten omkopen. Met een massage. Tja, zo gaat dat in relaties.
Trekkie
De eerste aflevering heb ik werkelijk uitgezéten. Kom op: een zoveelste telg van Star Trek, een enorm ruimtestation, uiteenlopende eh... levensvormen aan boord, stijf acteerwerk en een hoog 'eind goed, al goed'-gehalte... Mja, je zou om minder wegzappen. Onbegrijpelijk dat er hele volksstammen (goed, vooral van het mannelijke soort) weglopen met die serie. Pff, en dan dat rondgestrooi met technische termen als er wat gesleuteld moet worden aan computers, metertjes, afweerschermen of iets anders dat stuk is...Tablets, USB-stick
De techniek speelt sowieso een belangrijke rol in de serie: onze helden moeten namelijk een heel ruimtestation werkend en duizenden bewoners levend zien te houden. Het schijnt, dat er aardig wat apparaten in ons 'echte' leven gebaseerd zijn op wat er in deze serie(s) te zien was: zo gebruiken de personages op DS 9 een soort tablets (veiligheidsrapportages!) en memorysticks (Klingon opera's!) en dat ruimschoots voordat die dingen bij ons, gewone stervelingen, mainstream werden. Wel grappig, dat ze in de serie voor elk onderwerp apart een tablet of stick hebben; dat er meer data op één zo'n ding past, hadden ze nog niet bedacht.
Rules of acquisition
Nou weet je een paar van mijn bedenkingen bij de serie. Waarom kijk ik dan? Star Trek: Deep Space Nine heeft heus interessante kanten. Het feit, dat er verschillende levensvormen op een kluitje wonen, wordt goed gebracht: zo zijn daar de Ferengi's met de onwrikbare handelsrichtlijnen en hun neus (oren!) voor profit, de Klingons met hun strijdbaarheid, de Bajorans en hun geschiedenis met de Cardassians... afijn. Zeker in het begin van de serie wordt er in elke aflevering wel een culturele crisis beslecht. Commander/Captain Sisko neemt hier, met zijn levenservaring en wijsheid, vaak het voortouw.Cult(uur)
Star Trek: Deep Space Nine is zeven seizoenen op TV geweest en is met recht een 'cult-serie' te noemen. Gaandeweg de seizoenen worden de rode draden langer, de conflicten complexer en de afleveringen boeiender. In de -voor mij- recentste aflevering moest er bijvoorbeeld een gemengde bruiloft plaatsvinden met alle culturele obstakels van dien: welke tradities volgen ze en hoe ver gaan ze erin? De spanning liep hoog op, ook omdat een (schoon)ouder zich in het strijdgewoel wierp (pun intended: het waren namelijk Klingons en die mengen zich héél graag in strijdgewoel).Verschillen tussen mannen en vrouwen, vrouwen op hoge posities, discriminatie tussen rassen, communicatieproblemen... alles passeert de revue. Je zou het eigenlijk zo kunnen copy-pasten naar het echte leven.
Natuurlijk is het 'slechts' een TV-serie, laten we dat niet vergeten. Maar wel eentje, waar we misschien wat uit kunnen halen op intercultureel gebied: ondanks pogingen daartoe worden normen en waarden uiteindelijk niemands strot in geduwd, maar de bewoners van het DS 9-universum dienen wel rekening te houden met elkaars afkomst. Volgens mij kom je daar een heel eind mee... en niet alleen op DS 9.
Haha, leuk! DS9 heb ik ook heel leuk gevonden :) Babylon 5 zal je ook wel tof vinden denk ik. Heeft E. volgens mij nog niet gezien(?). Deze blog ga ik natuurlijk wel even met AJ delen, dat snap je wel ^^
BeantwoordenVerwijderen